ورزش هندبال

ورزش هندبال

یک ورزشی تیمی و گروهی است که برای انجام مسابقه از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده می‌شود. بازیکنان مجاز به لمس توپ با پاهای خود نیستند. دروازه بان تنها بازیکنی است که فقط در داخل محوطه دروازه مجاز به استفاده از پاهای خود می باشد. در هندبال تیمی برنده است که تعداد گل بیشتری بزند. ورزش هندبال ورزشی سریع و دارای برخوردهای بدنی فراوان است. هندبال انواع گوناگونی دارد که میتوان به هندبال داخل سالن، هندبال روی چمن، هندبال ساحلی، هندبال چکی، هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک اشاره کرد.

تاریخ ابداع ورزش هندبال

این بازی در اواخر قرن نوزدهم میلادی در کشور دانمارک ابداع گردید. (هندبال به شکل کنونی در سال ۱۹۱۲ میلادی در برلین ابداع شد).

تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال

فدراسیون بین المللی هندبال آماتور در سال 1928 و بعداً فدراسیون بین المللی هندبال در سال 1946 تشکیل شد.

بازی های المپیک هندبال

هندبال مردانه در بازی‌های المپیک تابستانی 1936 برلین برگزار شد. در طی چند دهه بعد، هندبال داخل سالن در کشورهای اسکاندیناوی شکوفا شد و تکامل یافت. این ورزش به عنوان هندبال تیمی مردان برای بازی های المپیک تابستانی 1972 در مونیخ مجدداً در صحنه جهانی ظاهر شد. هندبال تیمی زنان در بازی‌های المپیک تابستانی 1976 در مونترال اضافه شد.

مسابقات جهانی هندبال

فدراسیون بین المللی هندبال مسابقات جهانی مردان را از جنگ جهانی دوم تا 1995 مسابقات هندبال هر چهار (گاهی سه) سال برگزار می کرد و مسابقات قهرمانی مردان جهان را در سال 1938 برگزار نمود. اما از زمان مسابقات قهرمانی جهان در ایسلند در سال 1995، این رویه تغییر کرد و مسابقات جهانی هندبال هر دو سال یکبار برگزار می شود.
مسابقات قهرمانی جهان زنان از سال 1957 برگزار می شود. فدراسیون جهانی هندبال، همچنین مسابقات جهانی نوجوانان زنان و مردان را نیز هر دوسال یکبار برگزار می کند.

هندبال سالنی

به هندبالی که به صورت امروزی و در داخل سالن انجام می‌شود، هندبال سالنی گویند. دو تیم شرکت‌کننده هر کدام دارای دوازده بازیکن می باشند و هر تیم از هفت بازیکن در زمین مسابقه و 5 بازیکن بر روی نیمکت استفاده می کند. از هفت نفری که در زمین مسابقه هستند 6 نفر بازیکن و یک نفر دروازه بان به عنوان دروازه‌بان جلوی دروازه می‌ایستد. مدت زمان استاندارد مسابقه دو نیمه 30 دقیقه ای می باشد. در این ورزش بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را طبق قوانینی، درون دروازه حریف جای دهند.
بازیکنان پس از دریافت توپ ، می توانند پاس بدهند، مالکیت توپ را حفظ کنند یا توپ را شوت کنند. بازیکنان مجاز به لمس توپ با پاهای خود نیستند. دروازه بان تنها بازیکنی است که مجاز به استفاده از پاهای خود است، اما فقط در داخل محوطه دروازه. اگر توپ را در اختیار داشته باشید، بازیکنان باید دریبل بزنند (مشابه دریبل بسکتبال)، یا می توانند تا سه قدم تا سه ثانیه در هر بار بدون دریبل انجام دهند. هیچ بازیکن مهاجم یا مدافعی به جز دروازه بان مدافع مجاز به لمس کف محوطه دروازه (در فاصله شش متری دروازه) نیست. یک شوت یا پاس در محوطه دروازه در صورتی معتبر است که قبل از لمس زمین انجام شود. دروازه بان ها مجاز به خارج شدن از محوطه دروازه هستند، اما اجازه ندارند با توپ در دستان خود از محدوده دروازه عبور کنند. هنگامی که دروازه بان در محوطه دروازه قرار می گیرد، نمی توان توپ را به عقب فرستاد.
موقعی که بازیکنان هجومی به داخل محوطه دروازه می پرند، موقعیت های گلزنی قابل توجهی ممکن است رخ دهد. به عنوان مثال، یک بازیکن مهاجم ممکن است در حین پرتاب به سمت داخل محوطه دروازه یک پاس بگیرد و سپس قبل از لمس زمین شوت کند یا پاس بدهد. دوبل شدن زمانی اتفاق می افتد که بازیکن مهاجم شیرجه به هم تیمی شیرجه دیگری پاس بدهد.

زمین هندبال سالنی

هندبال سالنی در زمینی به ابعاد 40 در 20 متر (131 در 66 فوت) می باشد که هر نیمه از زمین دارای یک دروازه است که این دروازه در وسط خط عرضی انتهای زمین قرار می گیرد. همچنین یک خط‌چین در فاصله نه متری دروازه کشیده می‌شود که محل پرتاب آزاد را مشخص می‌کند.

دروازه هندبال

زمین هندبال شامل دو دروازه می باشد که این دروازه ها دو متر ارتفاع و سه متر عرض دارند که هر کدام در انتهای هر نیمه از زمین، توسط یک منطقه 6 متری (20 فوت) احاطه شده اند که فقط دروازه بان مجاز است در دروازه و در این منطقه قرار گیرد.
تیرهای دروازه و میله متقاطع باید از یک ماده (به عنوان مثال، چوب یا آلومینیوم) ساخته شده و دارای سطح مقطع درجه دوم با اضلاع 8 سانتی متر (3 اینچ) باشند. سه طرف تیرهای قابل مشاهده از زمین بازی باید به طور متناوب در دو رنگ متضاد رنگ آمیزی شوند که هر دو باید در مقابل پس زمینه متضاد باشند. رنگ روی هر دو گل باید یکسان باشد.
هر گل باید دارای یک تور باشد. این باید به گونه ای بسته شود که توپی که به داخل دروازه پرتاب می شود در شرایط عادی از دروازه خارج نشود یا از آن عبور نکند. در صورت لزوم، توری دوم ممکن است به پشت توری در داخل بسته شود.

کسب امتیاز در هندبال

برای کسب امتیاز باید با پرتاب توپ از خارج از منطقه 6 متر توپ را وارد دروازه کرد و یا به گونه ای که پای بازیکن منطقه 6 متر را لمس نکند که این اقدام به صورت شیرجه یا پرش در این منطقه انجام می شود، توپ را وارد دروازه نمود و گل را به ثمر رساند.
مدت بازی هندبال سالنی
بازی هندبال در دو تایم سی دقیقه‌ای انجام می‌شود. زمان استراحت بین دو نیمه، ۱۰ دقیقه می باشد. تیم‌ها پس از پایان نیمه اول، زمین و نیمکت خود را عوض می‌کنند. در صورتی که بازی به تساوی برسد و نیاز باشد که یک تیم به عنوان برنده اعلام شود (مثلاً در مرحله حذفی)؛ بازی در حداکثر دو وقت اضافی که مدت هرکدام از وقت های اضاف،  ۵ دقیقه‌ای است، ادامه می‌ یابد. اگر پس از وقت‌های اضافی نیز بازی به تساوی کشید و برنده ای مشخص نشد، با استفاده از ضربات پنالتی (که مشابه با فوتبال است) تیم برنده مشخص خواهد شد.
از سال ۲۰۱۲ هر تیم می‌تواند در هر بازی سه وقت استراحت درخواست کند (در هر نیمه، حداکثر دو وقت استراحت) که مدت هر وقت استراحت، یک دقیقه است. تنها تیمی که توپ را در اختیار دارد، قادر به درخواست وقت استراحت است و در زمان وقت استراحت نیز زمان بازی متوقف می‌شود.

توپ هندبال سالنی

توپ هندبال کروی است و باید از چرم یا مواد مصنوعی ساخته شود. داشتن سطح براق و لغزنده مجاز نیست. از آن‌جایی که قرار است توپ با یک دست گرفته شود، اندازه‌های رسمی آن بسته به سن و جنسیت تیم‌های شرکت کننده متفاوت است.

منطقه تعویض

منطقه تعویض در دو طرف خط وسط، برای هر تیم وجود دارد. در حین مسابقه، مسئولان تیم، بازیکنان تعویضی و بازیکنان محروم باید از این منطقه عبور کنند. منطقه تعویض هر تیم در سمت دروازه ای است که تیم از آن دفاع می کند. در طول نیمه، هر بازیکنی که وارد زمین بازی می شود یا از آن خارج می شود باید از خط تعویض که بخشی از خط کناری است و 4.5 متر (15 فوت) از خط وسط تا خط کناری تیم امتداد دارد، عبور کند.